Тарихчы Нурулла Гариф, «Акылың алдан йөрмәсә» дип, авылда булган гыйбрәтле хәл турында яза.
Исхак бабайның йорты авылның иң түбән өлешендә урнашкан иде. Бабалары йортларын ни йөрәк белән, курыкмыйча, суга шулай якын салганнардыр. Дөрес, йорт тирәсе суга янәшә торуына карамастан, гел коры торыр иде.
Йорт белән янәшә колач җитмәслек 4 тал агачы үсте. Авыл балалары да гел бу тирәдә җыелып уйнады. Шунысы истә калган: күпме генә тырышсак та, без ясаган җәяләрдән аткан укларның берсе дә бу агачлар биеклегенә менә алмады.