Sanatçı geçmişi yok sayarak geleceğe varamaz

Bir süredir izlediğim filmlerden tat alamadığımı fark edince aklıma bir soru düştü. En beğendiğimiz işler neden bugünün değil de geçmişin üretimi oluyor? Uzun zaman önce yazılmış kitapları okuyor, resimleri konuşuyor, eski müziklere hasret duyuyoruz.Biz sanat zevkimizde geçmişe atıfla ilerliyoruz da sanatçılar ne düşünüyor bu konuda? Edebiyatta olduğu gibi sanatın diğer dalları da hep geçmişe atıfla mı ilerler? Bugünün birikimiyle geleceğe bir eser bırakmak mümkün mü? Yoksa sanatın doğası geçmişten beslenmek mi?