Μαθήματα ζωής από έναν ετοιμοθάνατο

«Ο παππούς μου, ο Τζόζεφ, ήταν το είδος του ανθρώπου που μπορούσε να μπει σε ένα δωμάτιο και να το φωτίσει με το πνεύμα και τη γοητεία του» γράφει ο Adam Silverstein στους Times και συνεχίζει: «Έλεγε πάντα τα ίδια αστεία, αλλά μόνο επειδή ήξερε ότι είχαν αποτέλεσμα και ήθελε να κάνει τον κόσμο να γελάσει. Τα Χριστούγεννα του 2009 τον επισκέφθηκα ως συνήθως. Όταν άνοιξε την πόρτα, μόλις που μπορούσε να κουνηθεί. Έδειχνε ταραγμένος. Είναι μια στιγμή που με στοιχειώνει, βλέποντας τη σπίθα του να χάνεται.