Με αφορμή τον θάνατο του Κώστα Σημίτη, χθες, ήταν ημέρα τεράστιας χυδαιότητας του δημόσιου λόγου, όχι μόνο στα σόσιαλ μίντια. Θαρρείς και βρήκαν ευκαιρία όλες οι τοξικές φωνές που είχαν ξεμυτίσει μετά τη χρεοκοπία για να συγκροτήσουν τους «Αγανακτισμένους» να επιστρέψουν, για να ξαναπούν το ίδιο τροπάριο: να εκφράσουν αποτροπιασμό επειδή στην κρίση των Ιμίων ο Σημίτης δεν έκανε πόλεμο, να τον ελεεινολογήσουν επειδή δεν είπε στους ανώριμους πολίτες να μην προσδοκούν εύκολο χρήμα από τη φούσκα του χρηματιστηρίου...