Ο Κώστας Σημίτης πέθανε ευτυχισμένος. Ως πολιτικός, είδε τους στόχους του να ευοδώνονται. Ως πολίτης, είδε τη χώρα να γίνεται καλύτερη. Και ως άνθρωπος, έζησε πλαισιωμένος από ανθρώπους που τον αγαπούσαν ενώ ήξερε ότι εκείνοι στους οποίους δυνάμει απευθυνόταν τον εκτιμούσαν, ακόμα και πολλοί από όσους δεν τον ψήφιζαν.
Μα τώρα που πέθανε έχουν γραφτεί τέρατα στα σόσιαλ μίντια. Ηταν βέβαιο ότι θα συνέβαινε, όταν ήταν πρωθυπουργός υπήρχαν οργανωμένα δίκτυα υβριστών, από επίσημα τότε βήματα – μέχρι και στο όνομα της σάτιρας.