Διαβάζοντας διάφορες τοποθετήσεις για τον Καζαντζίδη, μια πτυχή της κατακερματισμένης εκδοχής του που προβάλλουν, είδα με έκπληξή μου αριστερούς να κατακερματίζουν τη λαϊκότητα, οικειοποιούμενοι μόνο την «καλή» εκδοχή της. Μου κάνει εντύπωση, επειδή μια γενιά πριν η Αριστερά διεκδικούσε τη λαϊκότητα σε όλες τις εκδοχές της. Ολο το πακέτο, που λέμε.
Τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, ένα από τα κύρια θεωρητικά ζητήματα που απασχολούσε τα αριστερά έντυπα ήταν οι επιβιώσεις της λαϊκότητας στα νεότερα χρόνια.