Από την περιοριστική άποψη του 19ου αιώνα και τις διάφορες παραδοχές των αρχών του 20ού που υποτιμούσαν την υφαντική και την τέχνη των ταπισερί και των χαλιών ως αναχρονιστικές, γυναικείες, ανατολίτικες ή πρωτόγονες ασχολίες, υποβιβάζοντάς τες σε ελάσσονες τέχνες, οι σύγχρονοι καλλιτέχνες του 21ου με τα έργα τους έχουν αυξήσει την απόσταση από αυτή τη μονοδιάστατη θεώρηση.
Ομως δεν σημαίνει ότι οι γυναίκες που σήμερα ασχολούνται καλλιτεχνικά με την υφαντική δεν αντιμετωπίζουν τα στερεότυπα...