«Από ένα σημείο και ύστερα ήθελα να πάμε στα πέναλτι»

Παρατηρώντας τον ανάμεσα στους άλλους, με τη φυσική ευγένεια και τη συστολή ενός Gen Ζ με μπόι 1,93 μ. (!), νομίζεις ότι κάποιος μόλις άνοιξε τις σελίδες των κόμικς που έχεις ακόμη φυλαγμένα στο ράφι: εκείνες που περιγράφουν με λεπτομέρεια – και μπόλικη φαντασία – τον τρόπο που ο ίδιος άνθρωπος καταφέρνει να ισορροπεί ανάμεσα σε δύο διαφορετικές ζωές, μια σπουδαία μέσα στη στολή κάποιου σούπερ ήρωα και μια ακόμη σπουδαιότερη προσπαθώντας να διατηρήσει την ανωνυμία του.

Πώς τον είπαμε τον Spider-Man...